Za mlađe generacije koje nikada nisu čule, kao i starije, koje se dobro sećaju njegove rukometne zaostavštine, podsetićemo se legendarnog trenera iz Trogira, Vinka Kandije.
Stručnjak u čiju čast je RK Krim Mercator posle njegove smrti 2002. godine, ustanovio memorijal „Vinko Kandija“ na kome po pravilu učestvuju ekipe koje je Vinko vinuo u nebesa, ostao je zapamćen širom prostora bivše Jugoslavije, ali i u Evropi, koju je osvajao više puta.
Krenuvši iz rodnog Trogira, sa kojim je došao do trećeg mesta u Prvoj ligi SFRJ, Kandija je svoju trenersku eksploziju ostavio za Beograd, gde je od 1971. do 1980. godine učestvovao u najvećim uspesima beogradskog Radničkog, sa kojim je osvojio osam domaćih titula i dva pehara Kupa šampiona.
Kandija je nagovestio i rađanje giganta u Podgorici, ekipe Budućnosti, sa kojom je 1985. godine osvojio Kup pobednika Kupova, a dva pehara Kupa šampiona osvojio je sa moćnim austrijskim HIPO-m.
Sedeo je i na klupi RK Zagreb u sezoni 1994/95 kada se igralo finale EHF Lige šampiona, ali i ljubljanski Krim doveo do prvog finala EHF Lige šampiona.
Vodio je žene Austrije na Olimpijskim Igrama, kao i mušku selekciju Švajcarske, a bio je i selektor SFRJ u drugoj polovini sedamdesetih…
Ovako je mladi Vinko govorio za čuvenu emisiju RT Beograd 1972. godine posle osvajanja prve titule prvaka Jugoslavije sa beogradskim Radničkim. Verovatno ni sam nije mogao da pretpostavi kakvu će briljantnu trenersku karijeru imati u naredne tri decenije…